🎧 Bir Rock Yıldızının Fısıltısı
1974’te David Bowie, sahnenin ışıkları altında bir sır paylaştı:
“Kara Gürültü.”
Kulağın duyamadığı, ama bedenin hissettiği bir titreşimden bahsediyordu. William S. Burroughs’un metinlerinde yankılanan bu fikir, o dönem sadece bir edebi kehanet gibi görünüyordu. Ama yarım yüzyıl sonra, Bowie’nin sözcükleri bir gerçeğe dönüştü:
Kara Gürültü – infrasonik titreşimlerin, sessiz ama ölümcül silahı.
Bu yazıda, sesin görünmez yüzünü inceliyoruz: laboratuvar kazalarından askeri operasyonlara, protestolardan tıbbi deneylere kadar…
Hazırsanız, kulaklarınızı değil; algınızı açın. Çünkü bazı sesler, duyulmamak için yaratılmıştır!
🔬 Bölüm 1 – Doğuş: Fransa’da Bir Laboratuvar Kabusu
1957, Nantes.
Fransız mühendis Vladimir Gavreau, bir laboratuvarda düşük frekanslı bir cihazı test ederken farkında olmadan cehennemin kapısını araladı. 7 Hz civarındaki bir uğultu, çalışanları birer birer yere serdi.
Mide bulantısı, baş dönmesi, halüsinasyonlar…
Organlar adeta içten titreşiyor, insanlar korkuyla kaçıyordu. Gavreau, bu “titreşimi” bir silaha dönüştürmeye karar verdi. Denemeler ilerledikçe duvarlar çatladı, camlar kırıldı. Sonra sessizlik – ve dosyalar gizlendi.
Bu olay, Soğuk Savaş’ın iki kutbunu da harekete geçirdi. ABD ve Sovyetler, “infrasonik dalgalarla savaş” olasılığını araştırmaya başladı.
Bowie’nin 1970’lerde bahsettiği “Kara Gürültü” aslında burada doğmuştu:
duyulmayan bir sesin içinde gizli güç.
⚔️ Bölüm 2 – Savaş Alanında Uğultu: Görünmez Ordular
2000’lerde, “ölümcül olmayan” silah kavramı yeniden tanımlandı.
ABD’nin geliştirdiği LRAD (Long Range Acoustic Device), 30 derecelik dar bir ses hüzmesiyle 150 dB’ye ulaşabiliyordu. İlk kez 2004’te, Somali açıklarında korsanlara karşı kullanıldı. Korsan tekneleri, o görünmez ses dalgasıyla geri püskürtüldü.
Irak ve Afganistan’da 2004–2011 arası, Amerikan birlikleri LRAD’yi konvoy koruması için kullandı. Düşmanların üzerine görünmez bir panik bulutu yayılıyordu.
Çin ise 2010’larda “Poly WB-1” adlı infrasonik tabancayı tanıttı – 10 metrelik menzilde mide bulantısı, vertigo ve denge kaybı yaratabiliyordu.
2019 Hong Kong protestolarında test edildi.
Resmi açıklama: “kalabalık kontrol aracı.”
Gayriresmi sonuç: travma, işitme kaybı, iç organ hasarı.
Rusya, 2022 Ukrayna işgalinde Mariupol tahliyelerinde “Rubezh” adlı sonic araçlar kullandı; tanıklar, havada uğultudan önce gelen bir korku dalgası tarif etti.
2025’te ise İsrail, Gazze üzerinde drone’lara entegre akustik şok dalgaları kullandı.
Kara Gürültü artık sadece bir silah değildi — psikolojik bir savaş aracıydı.
🏙️ Bölüm 3 – Sokakların Çığlığı: Protestolarda Kara Gürültü
Savaş alanlarından şehir meydanlarına…
Kara Gürültü, modern devletlerin yeni gözdağı yöntemi haline geldi.
• 2009 Pittsburgh G20 Zirvesi: LRAD ilk kez sivillere karşı kullanıldı.
Protestocular “cehennemden gelen ses” dedi; bazıları kalıcı işitme kaybı yaşadı.
• 2014 Ferguson & 2016 Standing Rock: ABD polisi, kalabalıkları dağıtmak için aynı cihazları kullandı. Standing Rock yerlileri dava açtı; mahkeme, “işkence sınırında” kararı verdi.
• 2020 BLM Protestoları: Portland ve Seattle gecelerinde, 160 dB’lik siren sesleri panik yarattı.
Avrupa’da da tablo benzerdi:
Yunanistan-Türkiye sınırında Frontex ajanları mültecileri “uzaktan” caydırdı.
Moskova’da 2018’de, Navalny destekçileri vertigo ve mide bulantısı rapor etti.
2025 Sırbistan ve Maldives olayları ise dönüm noktası oldu:
Her iki ülkede de hükümet karşıtı protestolarda LRAD benzeri cihazlar kullanıldı.
Resmi açıklama: “iletişim aracı.”
Gerçek: korku ve kontrol aracı.
🧠 Bölüm 4 – Bilimden Korkuya: Çift Kullanımlı Teknolojiler
Kara Gürültü yalnızca bir silah değil, bir bilimsel merak konusu.
CTBTO’nun infrasonik ağları nükleer testleri izliyor, hatta 2013’teki Chelyabinsk meteorunu tespit etti.
Tıpta, infrason titreşimleri Parkinson ve anksiyete tedavilerinde kullanılıyor.
Ama aynı teknoloji, bastırma ve izleme için de kullanılıyor.
2021’de Çin, pandemi karantinalarında infrasonik tabancaları “kaçış önleme” için test etti.
Avrupa Birliği, akustik drone’lar üzerinde çalışıyor; göçmen hareketlerini “uzaktan yönlendirmek” için.
Ve sosyal medyada, özellikle X’te (eski Twitter), bu teknolojilere karşı karşı frekans cihazları, “beyaz gürültü jeneratörleri” ve DIY jammer’lar paylaşılmaya başladı.
⚖️ Bölüm 5 – Etik Kriz ve Geleceğin Frekansları
Sesin gücü, hukukla yarışıyor.
Cenevre Sözleşmeleri fiziksel işkenceyi yasaklıyor ama infrasonik işkenceyi tanımlamıyor.
2025 itibarıyla Birleşmiş Milletler, Sırbistan ve Maldives vakalarını incelemeye aldı.
Yeni raporlar, bu cihazların “kalıcı travma, tinnitus ve PTSD” yarattığını doğruluyor.
Ama hâlâ hiçbir uluslararası yasa, Kara Gürültü’yü silah sınıfına sokmuyor.
Teknoloji ilerlerken sınırlar bulanıklaşıyor:
• Rusya, elektronik harp sistemlerine sonic jammer’lar entegre ediyor.
• Çin, Poly serisini AI destekli yönlendirmeli sistemlerle genişletiyor.
• ABD, LRAD’yi otonom drone’lara bağlıyor.
Geleceğin savaşları artık kurşunla değil, titreşimle başlayabilir.
🕯️ Sonuç – Sessizliğin İçindeki Çığlık
David Bowie’nin fısıltısı, Burroughs’un kehaneti ve Gavreau’nun kazası…
Hepsi aynı melodiyi söylüyor:
Kara Gürültü, sessizliğin içindeki en yüksek çığlık.
Bu teknoloji, şehirleri değil — özgürlükleri çatlatıyor.
İnsan sesi, bir silaha dönüştü; kulak değil, vicdan artık hedefte.
Peki biz ne yapacağız?
Korkudan mı susacağız, yoksa bu uğultuya karşı kendi frekansımızı mı bulacağız?
Bir sonraki araştırmada, Kara Gürültü’ye karşı geliştirilen karşı-teknolojileri ele alacağız.
Şimdilik… dinleyin.
Ama dikkat edin: Bazı sesler, bir kez duyuldu mu asla susmaz ve unutulmaz.
🌀 Kaynakça Notu:
Bu araştırmayı, akademik arşivler, açık kaynak istihbaratı, haber raporları ve sosyal medya analizlerinden derledim.
A.Emine Altındal